Nog een paar dagen Albanië

Woensdag 20 juli, we ontbijten en maken nog even wat schoolwerk en vertrekken dan in de richting van Albanië. Het is wederom niet druk bij de grens, dus we zijn er zo weer doorheen. We eten een broodje onderweg, maar Dax voelt zich niet zo lekker dus die hoeft niks. We komen rond 14.00 uur aan in Tirana bij hotel Le Baron waar we op de parkeerplaats kunnen overnachten. Het is erg warm en Dax voelt zich nog steeds niet goed en moet zelfs overgeven. We doen even rustig aan, maar kunnen daar ook niet blijven want er is niet echt een plekje waar we in de schaduw kunnen zitten en in bed liggen is al helemaal geen optie met deze temperaturen. Dax voelt zich na even zitten en wat drinken iets beter en we besluiten toch een taxi naar de stad te nemen. Als we er bijna zijn wordt er nog een laatste keer gespuugd (wel in een zakje gelukkig 😉) maar dan lijkt wel alles eruit te zijn en voelt hij zich beter. We lopen een rondje over het Skanderbeg plein en bezoeken dan een van de overgebleven bunkers die Hoxa gebouwd heeft. Het is een soort museum over de oorlog en is best indrukwekkend, maar ook benauwd en zijn ook wel weer blij om buiten te staan. Er is een groot warenhuis vlakbij en we besluiten daarheen te gaan om wat te drinken en af te koelen in de airco. Het is een heel groot gebouw en na de koffie nemen we de glazen lift helemaal naar boven met het idee om een paar winkels te bekijken en dan weer verder te gaan. Maar eenmaal boven blijkt daar een heel groot indoor speeltuin te zijn, dus de kinderen krijgen we uiteraard niet meer mee. We laten ze lekker spelen en wij drinken en winkelen wat. Om 18.30 uur lopen we nog een rondje door Tirana en de uitgaanswijk op weg naar het restaurant waar we met de mannen van de Ronde Tafel hebben afgesproken om te eten. Er wordt lekker gegeten (zelfs Dax heeft weer trek) en bijgepraat over het weekend in Durrës en allerlei zaken die nog geregeld moeten worden. Uiteindelijk brengt Erdi ons om 23.00 uur terug naar de camper en duiken we in ons (warme) bed. Het dekbed hebben we helaas weer op kunnen ruimen.

We rijden langs een bakker om wat brood op te pikken voor het ontbijt en rijden dan naar Kruje. We drinken nog even koffie op de parkeerplaats en lopen dan naar het kasteel, wat tegenwoordig het Skanderberg museum is, de Albanezen zijn dol op hun volksheld 😊. Het kasteel is grotendeels nieuw, maar ze hebben het wel erg mooi weer opgebouwd. We bezoeken het museum en gaan daarna lunchen op de binnenplaats, prima plek. We lopen via de oude bazaar, wat nu voornamelijk toeristenwinkeltjes zijn, en halen nog wat groente en fruit. De camping van Kruje is vlakbij en we zijn daar rond 15.00 uur. Basic maar prima plek. We drinken wat en doen spelletjes en eten wraps.

Na het ontbijt en een beetje schoolwerk gaan we verder richting het noorden. We hebben bedacht om bij de stad Lezhe nog even naar het strand te gaan, maar dat blijkt een iets grotere uitdaging dan gedacht. De “weg” is onverhard en smal, op de meeste plekken niet geschikt voor 2 auto’s. Het lijkt ook nergens naar toe te gaan en als ik voornamelijk de hoop al bijna heb opgegeven zien we toch iets van parasols in de verte opdoemen en is er een strandtent in de middle of nowhere. We lunchen en de kids spelen daarna nog wat in het water. Tot Zoe in een prikvisje gaat staan wat behoorlijk pijn doet. We spoelen de voeten af en smeren snel met Azaron en dan is het gelukkig ook zo wel weer over. We rijden weer terug over de uitdagende weg en daarna het laatste stukje naar onze bestemming van vandaag, de Agroturizm waar echt iedereen ons ondertussen over verteld heeft. Zowel de Albanezen als toeristen zijn hier lyrisch over, dus dat kunnen we natuurlijk niet missen. Mrizi i Zanave is een boerderij waar eerst een klein restaurant bij zat en waar ze nu in het hoogseizoen 900 mensen per dag (!) te eten krijgen. Ze hebben een paar camper plekken gemaakt met stroom waar je kan overnachten en ze hebben een klein hotel met 9 kamers. Het zit altijd vol, maar we hebben geluk dat Erdi voor ons een tafel geboekt heeft. We krijgen meteen een privérondleiding over de boerderij waar we de kazen, vleeswaren en jam etc in het proces zien. En natuurlijk mag een rondje door de wijnkelder niet ontbreken. De gebouwen van de boerderij waren vroeger de gevangenis van de regio, wat hebben ze dat op een positieve manier kunnen omzetten! We krijgen sowieso een hele positieve vibe van Albanië, er wordt echt gebouwd met iedereen aan een mooie nieuwe toekomst en ze zijn ook oprecht blij met toeristen. Na de rondleiding kijken we bij de geiten en de koeien en gaan daarna lekker even uitpuffen in de airco, want ondertussen is er plek vrij gekomen omdat de lunchgasten zo’n beetje weg zijn. We drinken wat en kijken daarna bij de speeltuin en gaan navragen wanneer de ganzen uit de landerijen richting het nachtverblijf gaan. Dat duurt nog even dus we gaan een half uurtje naar de camper en lopen dan weer terug om te kijken of er al iets gebeurt. Nog geen ganzen maar wel een treintje van melkbussen waar we een rondje mee rijden. Na nog een half uurtje zien we ze in de verte aankomen en gaan we snel op de uitkijk staan, Dax en Zoe vinden het prachtig! Nog even douchen in de camper, is wel nodig met deze temperaturen, en dan gaan we richting het restaurant om te eten. Vooraf allemaal verschillende vleeswaren, kazen, groenten en zelfgebakken brood. Als hoofdgerecht eet Robert baby geit, een specialiteit, en houdt de rest het veilig bij pasta. Voor mij met paddenstoelen en de kids gewoon lekker standaard met tomatensaus, altijd goed 😉. Super lekker gegeten en als afsluiter nog fruit uit eigen boomgaard. Snel lekker slapen na deze enerverende en vermoeiende dag!

We staan op en gaan nog even kijken bij de struisvogels, die staan in een weiland een stukje verderop, vonden we gisteren te warm om naar toe te lopen. Daarna is het tijd voor ontbijt in het restaurant met de hotelgasten met lekker vers brood en een eitje natuurlijk. We kopen nog een paar dingen om mee te nemen en gaan dan weer op weg. We hoeven niet ver te rijden vandaag naar Shkodar. We hebben in eerste instantie een camping aan de rand van de stad uitgezocht, maar krijgen geen goed gevoel bij de mensen die daar rondhangen. We hebben nog een tip gekregen voor een camping een stukje verderop aan het meer en besluiten die kant op te rijden. Goede keus want het Shkodar Lake Resort ziet er een stuk aangenamer uit. Als Robert aan het inchecken is staan er ineens bekenden voor onze neus uit Italië, heel grappig. In Galipoli hebben Dax en Zoe een dag met Jesse gespeeld dus het is natuurlijk meteen dikke pret en er is ook nog een plek naast hen vrij, prima nemen we die. Er wordt lego gebouwd, met water gespeeld en gefietst. Het is echt super heet, het meer is zelfs warm en dus helpt zwemmen niet eens om af te koelen. In de avond eten we in het restaurant van de camping, het is echt te warm om te koken 😉. Met twee ventilatoren is het te doen met slapen momenteel, maar het is wel een beetje afzien.